پيشينه

منشا و زمان پيدايش نوروز، به درستي معلوم نيست. در برخي از متن هاي کهن ايران ازجمله شاهنامه فردوسي و تاريخ طبري،
جمشيد و در برخي ديگر از متن ها، کيومرث بهعنوان پايهگذار نوروز معرفي شده است. پديد آوري نوروز در شاهنامه، بدين گونه
روايت شده است که جمشيد در حال گذشتن از آذربايجان، دستور داد تا در آنجا براي او تختي بگذارند و خودش با تاجي زرين بر
روي تخت نشست. با رسيدن نور خورشيد به تاج زرين او، جهان نوراني شد و مردم شادماني کردند و آن روز را روز نو ناميدند.
برخي از روايتهاي تاريخي، آغاز نوروز را به بابليان نسبت ميدهد. بر طبق اين روايتها، رواج نوروز در ايران به 538 سال قبل از
ميلاد يعني زمان حمله کورش بزرگ به بابل بازميگردد. همچنين در برخي از روايتها، از زرتشت بهعنوان بنيانگذار نوروز نام برده
شده است. اما در اوستا (دست کم در گاتها) نامي از نوروز برده نشده است.